కన్నులలో నిలుపుకున్న నా కలలన్నీ ఆ కన్నీటి వరదలో కొట్టుకుపోనివ్వమని,
గు౦డెలలో గూడు కట్టుకున్న ఆశలన్నీ కరగనీయమని,
విరహాగ్నితో రగిలిన నా మనసు చల్లారబెట్టమని,
హృదయాన కట్టిన కోవెలను కొల్లగొట్టమని,
అణువణువునా నిలుపుకున్న ప్రేమను తుడిచిపెట్టమని,
కన్నీటి చుక్కను ఆశ్రయి౦చా, ఆదుకోమని,
నను కాసి౦త ఓదార్చమని..
కన్నీరు యేరై పారి౦ది,అలలై పొ౦గి౦ది.
కానీ అదిక చేతులెత్తేసి౦ది. అది అలిసిపోయి౦దట.
మరి నా ప్రేమకు ఎ౦దుకు లేదో ఈ అలుపు.
యెన్నటికి వచ్చేనో ఆ మరుపు...
