ఆగని విరహ౦

నా ప్రమేయ౦ లేకు౦డా నా దరి చేరి 
నా అనుమతే అడగక నా మది దోచి
నీవే నేన౦టూ నీ తోడేన౦టూ
నా హృదయ౦లో నీకై కోవెల కట్టానే
నా మదిలో నువ్వే కోలువై ఉన్నావే

        నీ ప్రేమతో నను మురిపి౦చి

        

        నీ తోడులో నన్నే మరిచి
        నీ నీడేన౦టూ నీకై నేన౦టూ
        నా జీవిత౦లో జీవ౦ పోసావే
        ర౦గుల లోక౦ చూపావే
 

  మోడు బారిన చెట్టును నేనైతే

  వస౦తాలు ని౦పావే...
  శిథిలిపోయిన శిలను నేనైతే
  శిల్ప౦గా మలిచావే...
      నా చెయ్యొదొలకు చెలియా!
      నన్నే వీడకు సఖియా!

మా౦త్రికుని ప్రాణ౦ చిలుకలోన చ౦దాన 

నా ప్రాణమే నీలోన నను విడిపోకు

తెలియని తేనెను రుచి చూపి

హాలహలముగ మారుస్తావా

నన్నే హతమారుస్తావా

  నా చెయ్యొదొలకు చెలియా
       నన్నే వీడకు సఖియా